Wirdo

Everyday is just getting weirder and weirder for me... I'm scared!

Condolences

I really am evil. My mom's friend's son died this morning. He's just a bit older than me. When I heard the news, my instant reaction was envy. Of course I didn't show it nor did I tell anyone that I am so envious that he died at a young age. My mom and my sister would probably slap me if I ever said that. Unfortunately for them, that's what I really felt. Right now, I don't see any point in living anymore. I really wish I was dead. I don't want my life anymore. If I can just donate my life to those who want to live then I would have done it months ago. I'm not even sure if these thoughts are still caused by my illness or do I really hate living that much? I'm sick of dealing with my illness. I'm sick of pretending to be okay every freaking day of my life. Someone kill me please.

Mendukse

Wala akong maisip kasi nakakatamad. Tinatamad akong mag-isip dahil mahirap. Mahirap mag-isip dahil mahaba ang proseso. Mahaba ang proseso dahil komplikado. Kompikado ang pag-iisip kaya nakakatamad.

Makikinig na lang ako ng mga awiting hapon ng sa gayon ay mabawasan ang aking nararamdamang katamaran. Inaantok pa 'ko dahil umaga nang natulog. Nakakatamad. Sana tamarin akong tamarin. Nakakatamad maging tamad. Ibig kayang sabihin magiging masipag ako kapag tinamad akong maging tamad? Ngunit nakatatamad lalo ang pagiging masipag. Ano nang mangayayari sa akin kung laging ganito. Tamad na lang ng tamad.

Sana mawala na ang aking katamaran nang magkaroon naman ako ng silbi sa buhay. Haay... pati pag-iisip ng isusulat at pagta-type ay kinatatamaran ko na rin. Ayoko namang maging jejemon. Sa bagay mas nakakatamad nga maging jejemon dahil maghahalo-halo ka pa ng kung anu-anong shit para makagawa ng mga pangungusap na walang sense. Ang hirap kaya lalo mag-isip ng walang sense. Paano kaya nila ginagawa 'yun? O wala talaga silang sense? Hindi ko na ma-gets ang aking mga pinagsasabi. Ang tamad ko kasi.

Dra zhay

Can we pretend that airplanes in the night sky are like shooting stars? Yeah! Haay... sana nabuburyong na lang ako kaysa tinatamad. Ang hirap hirap tamarin. Ang bagal kong magtrabaho. Haay! Mendukse! Kahapon ako'y masaya sapagkat akin nang natapos ang FMA Brotherhood! Woohoo! Mas gusto ko yata ito kaysa sa naunang animated version ng FMA. Maraming mga eksenang imba pero ayus lang masaya naman. Nakatutuwa naman ang huling laban eh hehehe.

Sana maglaho na ang aking antok. Ayoko nang antukin!!! Mag-droga kaya ako?? Kaya lang mahal 'yun. Wala pa naman akong salapi sa mga panahong ito. Sampung araw pa bago muling dumating ang pera. 'Yun ay kung hindi ako matatanggal sa trabaho sa aking katamaran. Sana naman. Kahit paano'y natutuwa naman ako sa aking trabaho kaya't dapat magsipag kahit nakakatamad.

Sugatan ko kaya sarili ko para hindi ako antukin..? O masama ba 'yun? Oo nga 'wag na lang baka lalo akong hindi makapagtrabaho. Mamaya pipilitin kong mag-ehersisyo nang sa gayon ako'y magising-gising naman. Ako'y guguhit muna ng mga aking mga proyekto ngayon nang ako'y matapos.

Ang init pa ng panahon hindi ko mawari kung ano'ng gagawin. Kakain na lang muna 'ko ng mentos...

Bata, bata, wala kang magawa?

Ang mga bata sa simbaha'y sadyang nakaiinis
Lakad dito, lakad doon, bungisngis nang bungisngis
Ngunit huwag hintaying ang mabahong bata'y mainis
Baka kayong lahat, isa-isang pakainin ng panis!

Ikaw batang pasaway, kaway nang kaway
Tumigil ka't baka ika'y matusok ng pamaypay
Sige lang at mag-ingay nang walang humpay
Makikita mo mamaya't ika'y aking makakatay!

Batang makulit, ako ma'y hindi makata
Aking pipilitin kahit mukhang tanga
Ang magsulat ng isang maikling tula
Habang hinihiling na ika'y madapa.

Huh?

Nag-ring ang Telepono

Kadiri ang panaginip ko kagabi. Puro dugo. Ano kayang ibig sabihin nun? Haha. Nakakatawa na lagi na lang naghahanap ang mga tao ng kahulugan sa mga bagay na wala naman. Parang praning lang. Walang magawa. Dulot siguro ito ng pagkaburyong sa buhay.

Nakakainis lang na minsan hindi ko na alam ang pagkaaiba ng paniginip at totoong nangyari. Madalas akong nananaginip ng mga text messages na hindi naman totoong natanggap. Minsan hinahanap ko sa telepono ang mensaheng akala ko'y totoong natanggap ngunit wala naman. Nakakalito. Hindi ko na rin nga malaman kung kailan ako gising at kung kailan ako tulog at nananaginip. Nakakasira ng ulo.

Mukhang magandang ideya nga ang gumawa ng maikling kwento. Sususbukan kong gumawa ng balangkas ngunit paano? Wala pa akong naiisip na paksa... Ang dami ko namang gustong gawin. Nakakainis lang nainaantok na naman ako. Hindi ko pa nga nagagawan ng buod ang meeting kahapon, kung anu-ano nang gusto kong gawin.

Masaya nga kung magugunaw na ang mundo. Bakit ba natatakot ang mga tao sa pagkagunaw ng mundo? Wala namang matitira di ba? Ako nga nasasabik sa pagkagunaw ng mundo. Nakasasabik kasing isipin na makikita ko ang katapusan ng mundo dahil imposible namang makita ko ang simula nito. Puro teorya lamang ang aking basehan sa pagkabuo ng mundo ngunit wala naman talagang nakakita. Kaya kung magugunaw ang mundo sa aking panahon ay lubos akong matutuwa.

Almond Jelly

Mahirap makipag-usap sa Intsik. Kala ko kanina kung anong sinasabi sa 'kin. Kala ko laging minumura ako. May sinasabi sya kanina kala ko "shit, shit" nalimutan ko na kung ano talaga 'yun basta related sa construction. Hehehe.

Sa ngayon antok na antok lang ako talaga. Isang oras at tatlumpong minuto lang ako nakatulog kanina dahil sa hinayupak na hagdan na 'yan. Pero ayos naman, sa kabutihang palad walang napili ni isa hahaha! Pero ako'y natutuwa naman na nagustuhan nila ang mga pinili kong muwebles.

Gutom na 'ko pero parang mas matimbang ang tulog sa ngayon... ewan. Nakakapagod bumiyahe. Haay. Hindi na tuloy matutuloy ang aking pinapangarap na FMA Brotherhood marathon. Sana makapag-shopping ako ng mga series sa Quiapo. Wala na akong sinusubaybayang series tampok ang mga totoong tao. Puro drawing na lang.

Gusto ko ng hipon.