Mendukse

Wala akong maisip kasi nakakatamad. Tinatamad akong mag-isip dahil mahirap. Mahirap mag-isip dahil mahaba ang proseso. Mahaba ang proseso dahil komplikado. Kompikado ang pag-iisip kaya nakakatamad.

Makikinig na lang ako ng mga awiting hapon ng sa gayon ay mabawasan ang aking nararamdamang katamaran. Inaantok pa 'ko dahil umaga nang natulog. Nakakatamad. Sana tamarin akong tamarin. Nakakatamad maging tamad. Ibig kayang sabihin magiging masipag ako kapag tinamad akong maging tamad? Ngunit nakatatamad lalo ang pagiging masipag. Ano nang mangayayari sa akin kung laging ganito. Tamad na lang ng tamad.

Sana mawala na ang aking katamaran nang magkaroon naman ako ng silbi sa buhay. Haay... pati pag-iisip ng isusulat at pagta-type ay kinatatamaran ko na rin. Ayoko namang maging jejemon. Sa bagay mas nakakatamad nga maging jejemon dahil maghahalo-halo ka pa ng kung anu-anong shit para makagawa ng mga pangungusap na walang sense. Ang hirap kaya lalo mag-isip ng walang sense. Paano kaya nila ginagawa 'yun? O wala talaga silang sense? Hindi ko na ma-gets ang aking mga pinagsasabi. Ang tamad ko kasi.